Asado, Malbec en Empandas

Hoi allemaal!
We zijn bezig met een inhaalsessie dus weer een nieuwe update yeah! Lees ook het vorige verhaal nog even door want die hebben we inmiddels af gemaakt ;)
Helaas was het punt gekomen om Azie te verlaten, na 3 top maanden ging ons Zuid-Amerika avontuur dan toch echt beginnen. Allereerst hadden we een 28 uur durende vlucht voor de boeg welke we hebben overleefd door veel films te kijken en veel wijn te drinken. Eenmaal in Buenos Aires ons hostel opgezocht en gelijk gaan tukken. De volgende ochtend nog even door de stad gelopen en toen was het al tijd voor onze meeting met Eduardo, onze prive spaansleraar. Erg grappig dik klein mannetje, met een appartement met oma´s inrichting. Maar zeer aardig en vooral nogal goedkoop voor ons tweetjes een weekje spaanse les. Werden gelijk aan het werk gezet, hupppp 3 uur spaanse les hoppa. Natuurlijk nogal moeizaam, maar wel prima. Na de eerste les waren we redelijk gesloopt, snel langs de supermarkt voor de boodschapjes, want we gaan voor het eerst in 3 maanden zelf een koningsmaal koken, jawel! En daarna vroeg naar bed want de Jetlag hakt er goed in en morgen weer vroeg op voor de spaanse les. Zo hebben we een week doorgebracht in Buenos Aires, sochents spaanse les en smiddags de verschillende gave buurten van deze massive stad doorslenteren savonds lekker koken en biertje drinken. Week was zo voorbij, leuke stad maar vooral heel groot en miste een beetje de gezelligheid. Dus we waren klaar voor een mooier stuk van Argentinie, en met 15 uurtjes spaanse les in de pocket durfde we het aan om een vlucht te boeken naar het zuiden: Patagonie. Ja een vlucht ja, het is namelijk 36 uur met de bus die overigens maar 40 euro goedkoper is dan de vlucht, dus we wisten het wel. Wel een duur grapje dat Argentinie hoor, na een week waren we nog steeds niet aan de belachelijk hoge prijzen gewend, maargoed, doe je niks aan. Dusss we vlogen dus naar het zuiden, naar El Calefate. Alleen de vlucht vonden we al de centen al waard, we vlogen een heel stuk vrij laag over enorme gletsjers heeeeel gaaf gezicht vanuit het vliegtuig. Eenmaal aangekomen waren we in een andere wereld, het is zo mooi daar en vooral ook leeg, tegenovergesteld van BA. We hebben ons laten afzetten bij een klein hostel, gerund door en kleine familie, zeer fijne mensen. Spraken geen Engels, wat goed was voor ons oefenproces. We zijn maar 1 nachtje gebleven, volgende ochtend een wandeling gemaakt naar het meer, werden vergezeld door een hond best gezellig. Ennn onze eerste flamingo´s gezien joehoee! Na de wandeling smiddags de bus gepakt naar El Chalten, klein trekkersdorp 2,5 uur verderop en onderweg onze eerste lama´s en struisvogels gezien!! Nice! Je rijdt 2,5 uur door de meest bizarre natuur, en echt alleen natuur, niks geen dropjes huizen of wat dan ook. El Chalten was geweldig, klein dorpje, waar trouwens nog maar 1 hostel en 1 supermarktje open was, want het is low season Maargoed, was wel weer leuk want alle backpackers zaten samen in een hostel. We kwamen te laat aan om dezelfde dag nog een trekking te doen, wat wel jammer was want het was echt stralend weer, en de 4 dagen daarvoor was er alleen maar storm geweest etc. Maargoed, plannen gemaakt voor de volgende dag, en boodschappen gedaan voor onze eerste trekking de volgende dag. Volgende morgen lekker vroeg op 7 uur het wekkertje, ontbijtje maken in het donker, spulletjes pakken en daar gaan de bikkels op weg naar Fitz Roy, de langste dagtrekking (8uur) die je kan doen. Goed beginnen toch? Eerst was het ziekelijk koud, maar al snel toen de zon doorkwam werd het echt te warm, en hadden we een laagje of 2 te veel aan. Mutsen uit, jassen uit etc etc. En jeeeeeeeeetje mineetje wat is patagonie mooi! Nog nooit zoiets gezien, check de foto´s echt ongelooflijk. En de foto´s zijn nog niks bij hoe het er in het echt uitziet, je wordt er echt stil van. De eerste 2,5 uur van de trekking waren goed te doen, maar toen kwam het terrorstuk 1,5 uur steil omhoog met tot je knieen in de sneeuw en monsterglad, achteraf misschien iets te gevaarlijk, waren ook de enige 2 plus 2 andere koppels die omhoog zijn gegaan. De andere pussies zijn omgekeerd haha. Maar het was echt de moeite waard, fantastisch uitzicht en een bizar helder blauw meer boven op de top. Maar eenmaal boven moet je ook weer naar beneden, we dachten dat naar boven een hel was, maar naar beneden was nog erger. Gelukkig kregen we allebei een stok te leen van het andere koppel dat omhoog was gegaan, dat weerhield ons van om om de 30 seconde op ons bek te gaan. Na 1,5 uur waren we beneden, voelde echt al een overwinning, maargoed nog steeds 2,5 uur te gaan. Uiteindelijk hebben we de hele trek gehaald, 8 uur verder, helemaal gebroken, maar wel voldoening! Tijd voor een wijntje, een lekker maaltje en chillen. We waren trouwens de helden van het hostel, waren de enige van het hostel die de top hadden gehaald die dag, dus iedereen kwam ons vragen hoe het was etc. Grappig. Vroeg naar bed, want morgenochtend vroeg op voor de volgende trekking, iets korter en als het goed is ook makkelijker. Volgende ochtend herhaalde het ritueel zich, ontbijten in het donker, spulltjes pakken, lunch voorbereiden en gaaaaaaaaan! Deze trek was echt een eitje na die van gister. Er stond 3 uur voor maar wij hadden in 2uur en 15 min het eind punt al bereikt: Laguna del Torre.... misschien wel meer dramatisch dan de laguna van de dag ervoor. Massive meer aan de voet van een gletsjer en geniale ijsschotsen in het water. Hier heerlijk onze lunch opgepeuzeld en de tocht naar huis weer ingezet. Zeer voldaan na deze 2 ziekelijk mooie tochten. Helaas al weer tijd om te gaan, in het hostel spulletjes pakken samen met 3 ierse chicas (Sinead, antoinette en aileen) die we ontmoet hadden en de bus gepakt terug naar El Calefate, dus volgende ochtend gaan we met zn alle naar Peurto Natales (Chili) om daar de Navimag boot te pakken omhoog. In de bus erheen nog een geniale gast ontmoet (Garvan). Met zn alle naar het ticketloket, klaar voor een goede afdingsessie,is namelijk niet goedkoop dat bootreisje. Eerst ging het stroef maar hij gaf uiteindelijk toch wel toe en hebben een upgrade van kwamer gekregen en 80 doller per persoon van de prijs eraf. Kwamen die bargainskills van Azie toch goed van pas! Hup hup snel samen een hapje eten in de stad en savonds was het tijd om te boarden en begon onze 4 daagse boottrip door de Fjorden van Chili! Ojah en natuurlijk niet vergeten om wat wijn en ander lekker spul de boot op te nemen. Onze aandacht werd gelijk getrokken door de 2 liter wijnflessen. Met onze booze aanboord begon de verwennerij. Het werd een boottocht door belachelijk mooie natuur, met goed weer (1 middagje regen), koukleunen, veel wildlife: onze eerste seals, walvis in de verte en dolfijnen, veel vette vogels, zeeziek worden, veel gezelligheid (met als resultaat een vies plakkend kaartspel), schaken op het dek en veel toffe backpackers. Het voelde een beetje als een vakantie in onze reis, we hoefde namelijk nergens aan te denken alles werd gefixed. Aangekomen op onze eindbestemming Puerto Mont gingen we een lange sessie busreizen toegemoet. Eerst nog met wat gasten de bus gepakt naar Pucon, een bizar vet stadje in de bergen (nog maar een keer terugkeren), daar even de beroemde chileense completa gegeten (broodje avocado en mayonaise met beetje knakworst), daarna de reis in nachtbussen doorgezet naar de studenten stad Cordoba (inmiddels Argentinie). Denk dat de busrit van Santiago naar Mendzo wel de mooiste is tot nu toe. Eventjes het imposante Andes gebergte doorkruist! In Mendoza snel een wijntje uit de streek gedronken en de volgende ochtend in Cordoba aangekomen. Geinige studentenstad, stuk gezelliger dan BA. Op de dag dat wij aankwamen was er een festival ter viering van het 400 jarige bestaan van de universiteit. Een leuk festival tussen de locals. Het weer was top in Cordoba dus veel gewandeld en in parken gezeten. De volgende nachtbus naar BA stond op het programma om daar mijn ouders (Guido) te meeten en met hen Iguazu en Salta te bezoeken. Samen met hen de nachtbus naar Iguazu gepakt en werd door de oudjes zeer positief ervaren. Eenmaal in Iguazu onze heuze lodge in de jungle opzocht met jawel een bubbelbad. Wij backpackers worden even flink verwend de komende dagen. T&G zijn nog even op de fiets door het stadje Iguazu gefietst om even wat sightseeing te doen. De volgende 2 dagen in het national park Iguazu waren onvoorstelbaar mooi. Belachelijk mooi weer, nat worden van de watervallen, het geluid, irritante kleine beertjes onwerkelijk eigenlijk. Na de watervallen hebben we het vliegtuig naar Salta gepakt, weer iets compleet anders dan de jungle achtige natuur in Iguazu. Van te voren al bedacht om een auto te huren en vette dagtochten te ondernemen. We hebben dagtochtjes in een straal van 200 km om Salta gedaan naar de plaatjes Tilcara, Cafayate en richting Cachi. Alle ritten zo hun eigen charmes en mooiheid geniaal dus al zeg ik het zelf. De oudjes in Salta nog getrakteerd op een onvergetelijke traditionele avond in een van de vele penas (eettenten met live muziek) in Salta. Dit houdt in een flinke asado (vleesschotel), wijn en dansen met zijn allen! Na een fantastische week weer afscheid van elkaar genomen en hebben wij de bus gepakt naar Bolivia voor het volgende avontuur.